Page 1 - L.N-Bela Aswatha Bata Brukhya-2
P. 1
SAI International School
Class – X
ND
2 Lang Odia
Lesson Note-2
ùaf @gßZþ[ aU aél
eaò _…^ûdK
ବାଟ ଚାଲ ଚାଲ ଝାଳେର ନଟବରବାବue ପ�ାବୀଟା iµì‰ð ଓଦା େହାଇଗଲାଣି ।େଶାଷେର ତା�ର ତ� ଅଠା ଅଠା
ୁ
ି
ି
ି
ି
ା
େହାଇଗଲାଣି ।ଖରା େତଜେର େଦହଟା ସାରା ଗରମ େହଇଗଲାଣି ।ଆଗେର ହରଚ�ନପୁର ଗ ଁା û �ା�ଣ ଶାସନ ।ଗ ଁ ମୁ�
ି
ି
େପାଖରୀ ଖରା େତଜେର ଶୁଖ� ଠକ ଠକ େହାଇଯାଇଛ ।େପାଖରୀର େଗାଟଏ କଣକୁ ଥ�ବା େବf ବଣ ଭିତରକୁ ନଟବର ବାବୁ
ପଶିଗେଲ ;ଟେକ ବି�ାମ ପାଇ ଁ । କଛସମୟ ବି�ାମ େନଇ ନଟବର ବାବ ପାଣି େଟାପାଏ ପଇବା ପାଇ ଁ ଶାସନ Mûñ ଭିତେର
ି
ି
ୁ
ି
ି
ପଶିେଲ ।
ି
ୁ
ି
ି
ଗ ଁ ମୁ�ùe ବ� ଷଡ଼�ୀର ବାଉ ଁଶ ବାଡ଼ ।ବାଉ ଁଶ ବାଡ଼ େଶଷକୁ ମ�ିର ।ତା ଆଗକୁ ମଧୁ ତିଆଡ଼ର ଘର ।ପାଖ ମ�ିର
ା
ି
ା
ଚଉତରା ଉପେର ବସ ଦଶ ବାର ଜଣ ଗ ଁ େଲାକ ପଶା େଖଳୁଛ� ।ଚଉତର।ର େଗାଟଏ େକାଣକୁ ବସ ମଧୁ ତିଆଡ଼ ଭାଗବତ
ି
ି
ି
ି
ି
ୁ
ି
ୁ
ୁ
ି
ି
ି
ି
ପଢୁଛ� ।ନଟବରବାବ ତିଆଡ଼� ପାଖେର ମୁ�ଆ ମାର ପାଣି େଟାପାଏ ମାଗେଲ । ପାଖ ମ�ିରଟ ବ� ଥ�ବାର ନଟବର ବାବ
ି
ି
ି
ମ�ିର ପାହାଚ ଉପେର ମୁ�ଆ ମାର ଗୁହାର ଜଣାଇେଲ ,େବାଉକୁ ଭଲ କରଦିଅ ଠାକୁର ,ନ େହେଲ ମ ଁ ଯବା ପଯ��� େସ
ି
ୁ
ି
ବ�ିଥାଉ ।
ୁ
ି
ୁ
ନଟବର ବାବ ଅନଭବ କରଥା� ସେତକ ଏହି �ାଥ�ନାେର ତା�ର ବି�ାସ ନାହି ଁ ,ଏକା�ତା ନାହି ଁ ।ଗତାନଗତିକତାର ବଶବ��ୀ
ୁ
ୁ
ି
ୃ
ି
ି
ି
ି
ି
ି
େହାଇ େସ େକବଳ ଯାହା ମୁ�ଆ ମାରେଲ ;େହେଲ �ାଣ ଭର ଡାକବାର �ବ� େଯପର Zûue େଲାପ ପାଇ ଯାଇଛି । କୂଅ
ି
ି
େପାଖରୀର ଜଳ ଅଧ�କ ଖରାେର ଶୁଖ�ଗଲା ପର ସମୟର ଖରାେର େଯପର ଭଲ ପାଇବାର ଉ� ଶୁଖ�ଯାଇଛ ।ସେତ େଯପର ି
ି
ି
ଖରାର ଉ�ାପେର ବାଉ ଁଶ ଓ େବଲଗଛ ଥୁ�ା େହଲାପର ଏଇ ମ�ିରଟା େବଢ�ଆ େହାଇଯାଇଛ ି ;ମା� ଗଛର ùPe
ି
ି
ି
ୁ
�
ି
ୁ
ଲ�ଛ କାହି ଁ େକେତ ଗହୀରକୁ ।ବଷ�ା େହେଲ ତ ପୁଣି ପ� କଅ ଁଳିବ ।ମାଂସଳ,ସବଜ ପରପୂ�ତାର ହସ ଫଟବ ।
ି
ୁ
ି
ଫଲରପାଖୁଡ଼ାେର ;କ� ବଷ�ା େକେବ େହବ ?
ି
ରା�ା ସରଆସୁଥାଏ । ମଦନପୁର ଗ ଁର ନWÿòଆବଣ ଭତେର ସୁରଜ ମଲ ମାରୱାଡ଼ର ଧଳା େକାଠା ଚକମକ କରଥାଏ ।ଆଉ ପାଏ
ୁ
ି
ି
ା
ି
ବାଟ ଗେଲ ନଟବର� ନଜ ଗ ଁ ପ Wÿòବ ।ମଝିେର ଥ�ବା �କା� ଅ�� ଗଛ ମୂଳେର ନଟବରବାବ ଘଡ଼ଏ ବସେଲ ।ଅ��
ି
ି
ୁ
ା
ୁ
ଗଛମୂେଳ ବ� େଦବ ବ�� �ା� େହାଇଥ�େଲ ।େବୗ�ଧମ� କୁଆେଡ ଗଲାଣି ;େହେଲ ଆଜିଯାଏ େକବଳ ଗଛଟା ହି ଁ ପୂଜା
ୁ
ି
ପାଉଛ । ସମୟର ଖରା ଏମତି �କାଶିତ େପାଖରୀ, ନଦୀର ସବ ରସକୁ େଶାଷନଏ ।େହେଲ ପାତାଳ େଭଦୀ ପରବ�ା� ରସକୁ
ି
ୁ
ି
ି
ି
େଶାଷ ପାେରନା ।
ି
ଏମତି ଭାବ ଭାବ ନଟବର ବାବ େକେତେବେଳ ବରଗଛ ପାଖେର ପହଂଚି ଯାଇଛ� ି ।ବରଗଛ ତଳର ଘ� ଛାଇ ତେଳ
ୁ
ୁ
ି
ୁ
ି
ୁ
ି
ି
ି
ି
ି
ୁ
ବସିପଡ଼େଲ । ଗଛ ଛାଇେର ଗାଈ େକେତାଟ ପାକୁଳି କରଥା� । ପଲାମାେନ ଧୂମ ଖରାେବେଳ ଡାଳମା�ଡ଼ େଖଳୁଥା� । ଟିକଏ
ି
ୂ
ି
ୁ
ି
ୁ
ଦରେର ବାେଟାଇ ଦଇଜଣ େଶାଇଥାʼ�ି ।ସେତ େଯପର ଏଇ ବିରାଟ ବରଗଛଟା ତାହାର ବିରାଟ ବାହ ବି�ାର କର ପଶୁପ�ୀ,